1. Modern analizler, telin sertliği \(\kappa\)'yı hesaplayarak işe başlıyor,

\begin{equation*} \kappa = \frac{2\pi^2 m L^2}{T^2} \end{equation*}

2. Sonra telin sertliği, veya, bükülme sabiti \(\kappa\) ile topları çektiği ve kolu oynattığı varsayılan Newtoncu güce eşitleniyor,

\begin{equation*} \kappa \theta = L\;\frac{GmM}{r^2} \end{equation*}

ve,

\begin{equation*} \frac{2\pi^2 m L^2}{T^2} \; \theta = L\;\frac{GmM}{r^2} \end{equation*}

3. Sonra, buradan "Newtoncu yerçekimi sabiti" denilen aslında, "orantı sabiti" olan, veya, Newtoncu çekim gücü denklemlerinde uyumsuz birimleri uyumlu hale getirmek için fizikçilerin tanımladığı bir "birim dönüştürücü" olan \(G\) için çözerek,

\begin{equation*} G = \frac{2\pi^2 L \theta r^2}{T^2\,M} \end{equation*}

1. \(G\)'yi bu şekilde yazdıktan sonra dünyanın ağırlığını (Newtoncu jargonda "kütle") ve yoğunluğunu buluyorlar,

\begin{equation*} mg = \frac{GmM}{r^2} \end{equation*}

ve, dünyanın kütlesi,

\begin{equation*} M = \frac{g}{G}\;\frac{r^2}{1} \end{equation*}

ve dünyanın yoğunluğu,

\begin{equation*} D = \frac{M}{\frac{4}{3} \pi R^3}=\frac{3g}{4\pi\,R\,G} \end{equation*}

5. Cavendish'in sadece orantılarla hesapladığı analizin güzelliği yok, bir sürü kalıplaşmış Newtoncu jargon…